سن‌سنجی U-Pb و تعیین ترکیب محل منشأ گنبدهای آداکیتی پساافیولیتی سبزوار

سنگ‌های آذرین پساافیولیتی با ترکیب ریولیت/داسیت در داخل مجموعه افیولیتی پهنه سبزوار رخنمون دارند. ماهیت کالک‌آلکالن و آداکیتی پرسیلیس این سنگ‌ها پیش از این به اثبات رسیده است. این سنگ‌ها حاوی مقادیر نسبت‌های ایزوتوپی نخستین 87Sr/86Sr (70382/0 تا 70444/0) و Nd(t)ε (30/5+ تا 18/6+) مشابه با ترکیبات بازالت پشته میان اقیانوسی (MORB) هستند. این ویژگی‌های ایزوتوپی با ترکیبات آداکیتی حاصل از ذوب ورقه‌های اقیانوسی فرورانده شده سنوزوئیک مطابقت دارد. سن جایگزینی این سنگ‌ها در پهنه افیولیتی سبزوار از طریق سن‌سنجی U-Pb با روش SHRIMP II روی کانی زیرکن، حدود 48 میلیون سال به دست آمده است. نتایج نشان می‌دهد که ماگمای اولیه سازنده سنگ‌های آداکیتی پهنه سبزوار از ذوب بخشی یک منبع گارنت‌آمفبیولیتی یا اکلوژیتی حاصل از دگرگونی لیتوسفر اقیانوسی فرورانده شده سبزوار در ائوسن آغازین حاصل شده است. تبلور تفریقی ماگما از طریق جدایش بلوری آمفیبول، عامل اصلی در بروز ویژگی‌های آداکیتی برجسته‌تر در سنگ‌های تحول یافته‌تر (ریولیت‌ها) بوده است.